偶来花下聊散策，落英满地珠为席。ŏu lái huā xià liáo sàn cè，luò yīng măn dì zhū wèi xí。
绕花百匝不忍归，生怕幽芳怨孤寂。rào huā băi zā bù ruòn guī，shēng pà yōu fāng yuàn gū jì。
仰头欲折一枝斜，自插白鬓明乌纱。yăng tóu yù zhé yī zhī xié，zì chā bái bìn míng wū shā。
傍人劝我不用许，道我满头都是花。bàng rén quàn wŏ bù yòng xŭ，dào wŏ măn tóu dōu shì huā。
初来也觉香破鼻，顷之无香亦无味。chū lái yĕ jué xiāng pò bí，qĭng zhī wú xiāng yì wú wèi。
虚疑黄昏花欲睡，不知被花董得醉。xū yí huáng hūn huā yù shuì，bù zhī bèi huā dŏng dé zuì。
忽然细雨湿我头，雨落未落花先愁。hū rán xì yŭ shī wŏ tóu，yŭ luò wèi luò huā xiān chóu。
三点两点也不恶，未要打空花片休。sān diăn liăng diăn yĕ bù è，wèi yào [dă,dá] kōng huā piàn xiū。
