不断黄梅雨,知师反得闲。bù duàn huáng méi yŭ,zhī shī făn dé xián。
孤眠听鸣溜,孰谓非深山。gū mián tīng míng liū,shú wèi fēi shēn shān。
苔色渐逾槛,溪光欲浸关。tái sè jiàn yú kăn,xī guāng yù jìn guān。
爨烟厌空寂,一去便忘还。cuàn yān yàn kōng jì,yī qù biàn wàng huán。
【注释】:(大遂字梵印,平湖乍浦会济庵僧,觉承讲主之法子。有《出林草》。小萍庵曰:“遂公潜踪林樾,景企前修,或时托寄长吟,不觉词意俱远,可与齐己并驾也。”)