无奈春寒老不禁，喜看晴日上窗棂。wú nài chūn hán lăo bù jìn，xĭ kàn qíng rì shàng chuāng líng。
群花半露乾坤巧，百刻平分昼夜停。qún huā bàn lù qián kūn qiăo，băi [kè,kē] píng fēn zhòu yè tíng。
拄杖有时挑菜甲，桔槔无复问畦丁。zhŭ zhàng yŏu shí [tiăo,tiāo] cài jiă，[jié,jú] gāo wú fù wèn [qí,xī] [dīng,zhēng]。
逢春不出何为者，众醉谁知可独醒。féng chūn bù chū hé wèi zhĕ，zhòng zuì shuí zhī kĕ dú xĭng。
