端能何地脱尘寰，万壑松风梦寐间。duān néng hé dì tuō chén huán，wàn hè sōng fēng mèng mèi jiān。
无限三槐仍九棘，孰知东国与西山。wú xiàn sān huái réng jiŭ jí，shú zhī dōng guó yŭ xī shān。
声名赫奕终非福，滋味悠长莫若閒。shēng míng hè yì zhōng fēi fú，zī wèi yōu cháng mò ruò xián。
马足车轮不到处，陶门惟有昼常关。mă zú chē lún bù dào chù，táo mén wéi yŏu zhòu cháng guān。
