有客自关外来颇道边亭暴露之苦时子止兄方趋

晁公溯 [宋代]

平凉歃血不濡齿，奚车辚辚临渭水。píng liáng shà xuè bù rú chĭ，xī chē lín lín lín wèi shuĭ。

一丸未及封函关，已复胡歌饮都市。yī wán wèi jí fēng hán guān，yĭ fù hú gē yĭn dōu shì。

近闻移屯集岐下，战声日震长平瓦。jìn wén yí [tún,zhūn] jí qí xià，zhàn shēng rì zhèn cháng píng wă。

两军相持久未决，将军宝帐皆在野。liăng jūn xiāng chí jiŭ wèi jué，jiāng jūn băo zhàng jiē zài yĕ。

野田秋深风力劲，边云日满青泥岭。yĕ tián qiū shēn fēng lì [jìng,jìn]，biān yún rì măn qīng ní lĭng。

三军雨立甲裳重，诸将露宿旃裘冷。sān jūn yŭ lì jiă [shang,cháng] [zhòng,chóng]，zhū jiāng lù sù zhān qiú lĕng。

原头霜落黄芦，西风猎猎边亭寒。yuán tóu shuāng luò huáng lú，xī fēng liè liè biān tíng hán。

从军之乐今有几，仲宣寄诗烦说似。cóng jūn zhī lè jīn yŏu jĭ，zhòng xuān jì shī fán shuō sì。