荏苒来鸿去燕期，骚人切切有相宜。ruòn răn lái hóng qù yàn qī，sāo rén qiē qiē yŏu xiāng yí。
汉宫新调初翻叶，素女哀音半破丝。hàn gōng xīn diào chū fān yè，sù nǚ āi yīn bàn pò sī。
欲赋心怀无那意，少咨时事未能痴。yù fù xīn huái wú nà yì，shăo zī shí shì wèi néng chī。
长风短雨时时过，为暑为凉不可知。cháng fēng duăn yŭ shí shí guò，wèi shŭ wèi liáng bù kĕ zhī。
