湿漉漉的伟大的榕树 罩着的曲曲折折的马路，我一步一步地走下，随随便便地听着清脆的鸟声，嗅着不可名的异味……这连一点思想也不费， 到一个地方也好， 什么地方都不能到也好，这就是行路的本身了。shī lù lù de wĕi dà de róng shù zhào zhe de qū qū zhé zhé de mă lù，wŏ yī bù yī bù dì zŏu xià，suí suí biàn biàn dì tīng zhe qīng cuì de niăo shēng，xiù zhe bù kĕ míng de yì wèi……zhè lián yī diăn sī xiăng yĕ bù fèi， dào yī gè dì fāng yĕ hăo， shén me dì fāng dōu bù néng dào yĕ hăo，zhè jiù shì xíng lù de bĕn shēn le。
