合纸屏为小阁画卧袁访戴其上名之曰听雪各与

空山十日雪塞门，天荒地老无行人。kōng shān shí rì xuĕ sài mén，tiān huāng dì lăo wú xíng rén。

芦花败絮不堪着，山石夜裂苍皮皴。lú huā bài xù bù kān zhe，shān shí yè liè cāng pí cūn。

奇寒中人僵赑屃，樵汲路迷瓶粟既。qí hán zhōng rén jiāng bì xì，qiáo jí lù mí píng sù jì。

驾风万鹤危欲仙，此腹久无烟火气。jià fēng wàn hè wēi yù xiān，cĭ fù jiŭ wú yān huŏ qì。

家家暖入红麒麟，谁肯问讯推柴荆。jiā jiā nuăn rù hóng qí lín，shuí kĕn wèn xùn tuī chái jīng。

洛阳令亦可人者，惜哉史不书其名。luò yáng lìng yì kĕ rén zhĕ，xī zāi shĭ bù shū qí míng。

此公要亦非知我，志士从前例寒饿。cĭ gōng yào yì fēi zhī wŏ，zhì shì cóng qián lì hán è。

倘令开口向凡儿，宁忍春雷曲肱卧。[tăng,cháng] lìng kāi kŏu xiàng fán ér，nìng ruòn chūn léi qū gōng wò。

飕飕飗飗风落木，淅淅沥沥声撼竹。sōu sōu liú liú fēng luò mù，xī xī lì lì shēng hàn zhú。

乾坤不夜起开关，一港玻璃四山玉。qián kūn bù yè qĭ kāi guān，yī găng bō lí sì shān yù。

我所思兮渺中洲，幽怀欲写谁与酬。wŏ suŏ sī xī miăo zhōng zhōu，yōu huái yù xiĕ shuí yŭ chóu。

世间余子不足语，乘兴径上渔翁舟。shì jiān yú zĭ bù zú yŭ，chéng xīng jìng shàng yú wēng zhōu。

未到山阴竟回棹，歘去骤来何草草。wèi dào shān yīn jìng huí zhào，hū qù zhòu lái hé căo căo。

神交如必面相朋，逸韵高情一如扫。shén jiāo rú bì miàn xiāng péng，yì yùn gāo qíng yī rú săo。

宁可一生无此人，不可一日无此君。nìng kĕ yī shēng wú cĭ rén，bù kĕ yī rì wú cĭ jūn。

襟期何必戴安道，玉立寒青自不群。jīn qī hé bì dài ān dào，yù lì hán qīng zì bù qún。