倒冠一笑，华发玉簪折。dăo guān yī xiào，huá fà yù zān zhé。
阳关自来凄断，却怪歌声滑。yáng guān zì lái qī duàn，què guài gē shēng huá。
放浪儿童归舍，莫恼比邻鸭。fàng làng ér tóng guī shĕ，mò năo bĭ lín yā。
水连山接。shuĭ lián shān jiē。
看君归兴，如醉中醒、梦中觉。kàn jūn guī xīng，rú zuì zhōng xĭng、mèng zhōng jué。
江上吴侬问我，一一烦君说。jiāng shàng wú nóng wèn wŏ，yī yī fán jūn shuō。
坐客尊酒频空，剩欠真珠压。zuò kè zūn jiŭ pín kōng，shèng qiàn zhēn zhū yā。
手把鱼竿未稳，长向沧浪学。shŏu bă yú gān wèi wĕn，cháng xiàng cāng làng xué。
问愁谁怯。wèn chóu shuí qiè。
可堪杨柳，先作东风满城雪。kĕ kān yáng liŭ，xiān zuò dōng fēng măn chéng xuĕ。
