本自江湖远，常开霜露馀。bĕn zì jiāng hú yuăn，cháng kāi shuāng lù yú。
争春候秾李，得水异红蕖。zhēng chūn hòu nóng lĭ，dé shuĭ yì hóng qú。
孤秀曾无偶，当门幸不锄。gū xiù céng wú ŏu，dāng mén xìng bù chú。
谁能政摇落，繁彩照阶除。shuí néng zhèng yáo luò，fán căi zhào jiē chú。
