地当平旷易为山，故得崔嵬汉沔间。dì dāng píng kuàng yì wèi shān，gù dé cuī wéi hàn miăn jiān。
云雾涌来无下界，楼台浮起在中天。yún wù yŏng lái wú xià jiè，lóu tái fú qĭ zài zhōng tiān。
开窗时见雷霆出，隐几閒看日月还。kāi chuāng shí jiàn léi tíng chū，yĭn jĭ xián kàn rì yuè huán。
更有钟声最堪恨，南风时到八陵边。gèng yŏu zhōng shēng zuì kān hèn，nán fēng shí dào bā líng biān。
