镇阳二月春苦寒，东风力溺冰雪顽。zhèn yáng èr yuè chūn kŭ hán，dōng fēng lì [nì,niào] bīng xuĕ wán。
北潭跬步病不到，何暇骑马寻郊原。bĕi tán kuĭ bù bìng bù dào，hé xiá qí mă xún jiāo yuán。
鵰丘新晴暖已动，砌下流水来潺潺。diāo qiū xīn qíng nuăn yĭ dòng，qì xià liú shuĭ lái chán chán。
但闻檐间鸟语变，不觉桃杏开已阑。dàn wén yán jiān niăo yŭ biàn，bù jué táo xìng kāi yĭ lán。
人生一世浪自苦，盛衰桃杏开落间。rén shēng yī shì làng zì kŭ，shèng shuāi táo xìng kāi luò jiān。
西亭昨日偶独到，犹有一树当南轩。xī tíng zuó rì ŏu dú dào，yóu yŏu yī shù dāng nán xuān。
残芳烂漫看更好，皓若春雪团枯繁。cán fāng làn màn kàn gèng hăo，hào ruò chūn xuĕ tuán kū fán。
无风已恐自零落，长条可爱不可攀。wú fēng yĭ kŏng zì líng luò，cháng tiáo kĕ ài bù kĕ pān。
犹堪携酒醉其下，谁肯伴我颓巾冠。yóu kān xié jiŭ zuì qí xià，shuí kĕn bàn wŏ tuí jīn guān。
