我虽不见韩干马，一读公诗如见者。wŏ suī bù jiàn hán gān mă，yī dú gōng shī rú jiàn zhĕ。
韩生画马常苦肥，肉中藏骨以为奇。hán shēng huà mă cháng kŭ féi，ròu zhōng cáng gŭ yĭ wèi qí。
开元有臣善司牧，四十万匹屯山谷。kāi yuán yŏu chén shàn sī mù，sì shí wàn pĭ [tún,zhūn] shān gŭ。
养之罕用食之丰，力不曾施空长肉。yăng zhī hăn yòng shí zhī fēng，lì bù céng shī kōng cháng ròu。
韩生图像无乃然，我谓韩生巧未全，君不见昔时骐骥人未得，饥守盐车惟有骨。hán shēng tú xiàng wú năi rán，wŏ wèi hán shēng qiăo wèi quán，jūn bù jiàn xī shí qí jì rén wèi dé，jī shŏu yán chē wéi yŏu gŭ。
昂藏不受尘土侵，伯乐未来空伫立。áng cáng bù shòu chén tŭ qīn，bó lè wèi lái kōng zhù lì。
骐骥乏食肉常臞，韩生不写瘦马驹。qí jì fá shí ròu cháng qú，hán shēng bù xiĕ shòu mă jū。
谁能为骥传之图，不如凡马饱青刍。shuí néng wèi jì [chuán,zhuàn] zhī tú，bù rú fán mă băo qīng chú。
