十二月二十五日，大雪始晴，梦人以雪水烹小团茶，使美人歌以饮。shí èr yuè èr shí wŭ rì，dà xuĕ shĭ qíng，mèng rén yĭ xuĕ shuĭ pēng xiăo tuán chá，shĭ mĕi rén gē yĭ yĭn。
余梦中为作回文诗，觉而记其一句云乱点余花唾碧衫，意用飞燕唾花故事也，乃续之为二绝句云。yú mèng zhōng wèi zuò huí wén shī，jué ér jì qí yī jù yún luàn diăn yú huā tuò bì shān，yì yòng fēi yàn tuò huā gù shì yĕ，năi xù zhī wèi èr jué jù yún。
酡颜玉碗捧纤纤，乱点余花唾碧衫。tuó yán yù wăn pĕng xiān xiān，luàn diăn yú huā tuò bì shān。
歌咽水云凝静院，梦惊松雪落空岩。gē yàn shuĭ yún níng jìng yuàn，mèng jīng sōng xuĕ luò kōng yán。
空花落尽酒倾缸，日上山融雪涨江。kōng huā luò jìn jiŭ qīng gāng，rì shàng shān róng xuĕ zhăng jiāng。
红焙浅瓯新活火，龙团小碾斗晴窗。hóng bèi qiăn ōu xīn huó huŏ，lóng tuán xiăo niăn dòu qíng chuāng。
