嵩少心期杳莫攀，好山聊复一开颜。sōng shăo xīn qī yăo mò pān，hăo shān liáo fù yī kāi yán。
明朝便是南荒路，更上层楼望故关。míng cháo biàn shì nán huāng lù，gèng shàng céng lóu wàng gù guān。
