莘渭二老人，耕钓俱白首，功烈在人间，如天有北斗。shēn wèi èr lăo rén，gēng diào jù bái shŏu，gōng liè zài rén jiān，rú tiān yŏu bĕi dŏu。
方其未遇时，自处固不苟，夫岂邀虚名，欲眩千载後？fāng qí wèi yù shí，zì chù gù bù gŏu，fū qĭ yāo xū míng，yù xuàn qiān zài hòu？
降及秦汉王，望古犹培塿，犹能守所闻，外物不得诱。[jiàng,xiáng] jí qín hàn wáng，wàng gŭ yóu péi lŏu，yóu néng shŏu suŏ wén，wài wù bù dé yòu。
君看鲁二生，亦岂圣人偶；jūn kàn lŭ èr shēng，yì qĭ shèng rén ŏu；
凛然诸儒间，人可我独不。lĭn rán zhū rú jiān，rén kĕ wŏ dú bù。
