潮平远岸草侵沙，东晋衰来最可嗟。cháo píng yuăn àn căo qīn shā，dōng jìn shuāi lái zuì kĕ jiē。
庾舅已能窥帝室，王都还是预人家。yŭ jiù yĭ néng kuī dì shì，wáng dū huán shì yù rén jiā。
山寒老树啼风曲，泉暖枯骸动芷牙。shān hán lăo shù tí fēng qū，quán nuăn kū hái dòng zhĭ yá。
欲起九原看一遍，秦淮声急日西斜。yù qĭ jiŭ yuán kàn yī biàn，qín huái shēng jí rì xī xié。
