学时元草草，赋就每匆匆。xué shí yuán căo căo，fù jiù mĕi cōng cōng。
竟复无真好，空令坐枉穷。jìng fù wú zhēn hăo，kōng lìng zuò wăng qióng。
春风才乱鸟，秋雨又鸣蛩。chūn fēng cái luàn niăo，qiū yŭ yòu míng qióng。
笑我胡为者，真成浪自攻。xiào wŏ hú wèi zhĕ，zhēn chéng làng zì gōng。
