白璧何从摘旧瑕，才开罗网向天涯。bái bì hé cóng zhāi jiù xiá，cái kāi luó wăng xiàng tiān yá。
寒窗儿女灯前泪，客路风霜梦里家。hán chuāng ér nǚ dēng qián lèi，kè lù fēng shuāng mèng lĭ jiā。
岂有酖人羊叔子，可怜忧国贾长沙。qĭ yŏu [dān,zhèn] rén yáng shū zĭ，kĕ lián yōu guó [jiă,gŭ] cháng shā。
独醒空和骚人咏，满耳斜阳噪晚鸦。dú xĭng kōng hé sāo rén yŏng，măn ĕr xié yáng zào wăn yā。
