故庐归客不胜愁，可是人间晚立秋。gù lú guī kè bù shèng chóu，kĕ shì rén jiān wăn lì qiū。
收潦水清如可待，无穷蛭螾看沈浮。shōu [liăo,liáo,lăo] shuĭ qīng rú kĕ dài，wú qióng zhì yĭn kàn shĕn fú。
