子瞻再和前篇非惟格韵高绝而语意邓重相与甚

忆从南涧北山边，惯见岭云和野烟。yì cóng nán jiàn bĕi shān biān，guàn jiàn lĭng yún hé yĕ yān。

山深路僻空吊影，梦惊松竹风萧然。shān shēn lù pì kōng diào yĭng，mèng jīng sōng zhú fēng xiāo rán。

杖藜芒履谢尘境，已甘老去栖林泉。zhàng lí [máng,wáng] lǚ xiè chén jìng，yĭ gān lăo qù qī lín quán。

春篮彩术问康伯，夜灶养丹陪稚川。chūn lán căi [shù,zhú] wèn kāng bó，yè zào yăng dān péi zhì chuān。

渔樵每笑坐争席，鸥鹭无机驯我前。yú qiáo mĕi xiào zuò zhēng xí，ōu lù wú jī xùn wŏ qián。

一朝忽作长安梦，此生犹欲更问天。yī zhāo hū zuò cháng ān mèng，cĭ shēng yóu yù gèng wèn tiān。

归来未央拜天子，枯荄敢自期春妍。guī lái wèi yāng bài tiān zĭ，kū gāi găn zì qī chūn yán。

造物潜移真幻影，感时未用惊桑田。zào wù qián yí zhēn huàn yĭng，găn shí wèi yòng jīng sāng tián。

醉来却画山中景，水墨想像追当年。zuì lái què huà shān zhōng jĭng，shuĭ mò xiăng xiàng zhuī dāng nián。

玉堂故人相与厚，意使嫫母齐联娟。yù táng gù rén xiāng yŭ hòu，yì shĭ mó mŭ qí lián juān。

岂知忧患耗心力，读书懒去但欲眠。qĭ zhī yōu huàn hào xīn lì，dú shū lăn qù dàn yù mián。

屠龙学就本无用，只堪投老依金仙。tú lóng xué jiù bĕn wú yòng，zhĭ kān tóu lăo yī jīn xiān。

更得新诗写珠玉，劝我不作区中缘。gèng dé xīn shī xiĕ zhū yù，quàn wŏ bù zuò qū zhōng yuán。

佩服忠言匪论报，短章重次木瓜篇。pèi fú zhōng yán fĕi lùn bào，duăn zhāng [zhòng,chóng] cì mù guā piān。