东南淮海惟扬州，国士无双秦少游。dōng nán huái hăi wéi yáng zhōu，guó shì wú shuāng qín shăo yóu。
欲攀天关守九虎，但有笔力回万牛。yù pān tiān guān shŏu jiŭ hŭ，dàn yŏu bĭ lì huí wàn niú。
文学纵横乃如此，故应当家有季子。wén xué zòng héng năi rú cĭ，gù yīng dāng jiā yŏu jì zĭ。
时来谁能力作难，鸿雁行飞入道山。shí lái shuí néng lì zuò nán，hóng yàn xíng fēi rù dào shān。
斑衣儿啼真自乐，从师学道也不恶。bān yī ér tí zhēn zì lè，cóng shī xué dào yĕ bù è。
但使新年胜故年，即如常在郎罢前。dàn shĭ xīn nián shèng gù nián，jí rú cháng zài láng bà qián。
