嶙峋一片溪中石，恰称幽人弹素琴。lín xún yī piàn xī zhōng shí，qià [chēng,chèn,chèng] yōu rén dàn sù qín。
浪浸多年苔色在，洗来今日碏痕深。làng jìn duō nián tái sè zài，xĭ lái jīn rì què hén shēn。
磨看粹色何殊玉，敲有奇声直异金。[mó,mò] kàn cuì sè hé shū yù，qiāo yŏu qí shēng zhí yì jīn。
不是不堪为器用，都缘良匠未留心。bù shì bù kān wèi qì yòng，dōu yuán liáng jiàng wèi liú xīn。
