天童仲冬第一句，槎槎牙牙老梅树。tiān tóng zhòng dōng dì yī jù，chá chá yá yá lăo méi shù。
忽开花，一花两花三四五花无数花。hū kāi huā，yī huā liăng huā sān sì wŭ huā wú shù huā。
清不可夸，香不可夸。qīng bù kĕ kuā，xiāng bù kĕ kuā。
散作春容吹草木，衲僧个个顶门秃。sàn zuò chūn róng chuī căo mù，nà sēng gè gè dĭng mén tū。
蓦劄变怪，狂风暴雨交衮，大地雪漫漫。mò zhá biàn guài，kuáng fēng bào yŭ jiāo gŭn，dà dì xuĕ màn màn。
老梅树太无端，寒冻摩挲鼻孔酸。lăo méi shù tài wú duān，hán dòng mā suō bí kŏng suān。
