干戈蛮触，问渠争直有，几何而已。gān gē mán chù，wèn qú zhēng zhí yŏu，jĭ hé ér yĭ。
毕竟颠狂成底事，谩把良心戕毁。bì jìng diān kuáng chéng dĭ shì，mán bă liáng xīn qiāng huĭ。
生穴藜床，磨穿铁砚，自有人知己。shēng xué lí chuáng，[mó,mò] chuān tiĕ yàn，zì yŏu rén zhī jĭ。
摩挲面目，不应长为人＊。mā suō miàn mù，bù yīng cháng wèi rén＊。
过眼一线浮华，辱随荣后，身外那须此。guò yăn yī xiàn fú huá，rŭ suí róng hòu，shēn wài nà xū cĭ。
便恁归来嗟已晚，荒尽故园桃李。biàn nèn guī lái jiē yĭ wăn，huāng jìn gù yuán táo lĭ。
秋菊堪餐，春兰可采，免更烦邻里。qiū jú kān cān，chūn lán kĕ căi，miăn gèng fán lín lĭ。
孙郎如在，与群共枕流水。sūn láng rú zài，yŭ qún gòng zhĕn liú shuĭ。
