亭亭砌下黄金花，霜后颜色如矜夸。tíng tíng qì xià huáng jīn huā，shuāng hòu yán sè rú [jīn,qín,guān] kuā。
玄英摧挫百卉尽，独自照耀山人家。xuán yīng cuī cuò băi huì jìn，dú zì zhào yào shān rén jiā。
湘累晨餐不论数，千岁高丘恐无女。xiāng [lĕi,lèi,léi] chén cān bù lùn shŭ，qiān suì gāo qiū kŏng wú nǚ。
君不见天宝杜陵翁，晚节尝为少年侮。jūn bù jiàn tiān băo dù líng wēng，wăn jié cháng wèi shào nián wŭ。
