楼畔晴岚翠拂空，天教我辈一尊同。lóu pàn qíng lán cuì fú kōng，tiān jiāo wŏ bèi yī zūn tóng。
只愁杨柳归来绿，却叹桃花去后红。zhĭ chóu yáng liŭ guī lái lǜ，què tàn táo huā qù hòu hóng。
春事又还觞咏里，人生正堕别离中。chūn shì yòu huán shāng yŏng lĭ，rén shēng zhèng duò bié lí zhōng。
不堪搔首东南望，独立惊风叹断鸿。bù kān sāo shŏu dōng nán wàng，dú lì jīng fēng tàn duàn hóng。
