天地无终穷，万物乃刍狗。tiān dì wú zhōng qióng，wàn wù năi chú gŏu。
勿夸杏为梁，何如甕作牖。wù kuā xìng wèi liáng，hé rú wèng zuò yŏu。
昔闻巢氏民，仁义亦奚有。xī wén cháo shì mín，rén yì yì xī yŏu。
蠢蠢不识知，居居自醇厚。chŭn chŭn bù shí zhī，jū jū zì chún hòu。
今来丰屋士，文法困绳纽。jīn lái fēng wū shì，wén fă kùn shéng niŭ。
力竞蝜蝂虫，计生养狙叟。lì jìng fù băn chóng，jì shēng yăng jū sŏu。
谁家甲第巍入云，何人鹑衣不掩肘。shuí jiā jiă dì [wēi,wéi] rù yún，hé rén chún yī bù yăn zhŏu。
岂知鬼瞰因高明，安得春阳到穷蔀。qĭ zhī guĭ kàn yīn gāo míng，ān dé chūn yáng dào qióng bù。
蜗庐能几何，蛮触胜亦负。wō lú néng jĭ hé，mán chù shèng yì fù。
忆我柴桑翁，荒宅十馀亩。yì wŏ chái sāng wēng，huāng zhái shí yú mŭ。
草屋八九间，柴门五株柳。căo wū bā jiŭ jiān，chái mén wŭ zhū liŭ。
野水滋粳{左米右余}，春畦足葱若是。yĕ shuĭ zī [jīng,gēng]{zuŏ mĭ yòu yú}，chūn [qí,xī] zú cōng ruò shì。
永日为琴书，停云念亲友。yŏng rì wèi qín shū，tíng yún niàn qīn yŏu。
仪秦枉饶舌，施龙漫多口。yí qín wăng ráo shé，shī lóng màn duō kŏu。
白衣苍狗安可知，不夷不惠自可否。bái yī cāng gŏu ān kĕ zhī，bù yí bù huì zì kĕ [fŏu,pĭ]。
