以蜜为酒，昉于东坡，托诗惟传，百世不磨。yĭ mì wèi jiŭ，făng yú dōng pō，tuō shī wéi [chuán,zhuàn]，băi shì bù [mó,mò]。
然而浊为贤而清为圣，泛为醪而盎为酂。rán ér zhuó wèi xián ér qīng wèi shèng，fàn wèi láo ér àng wèi cuó。
自古以降，厥名孔多，要皆不以甜称，惟少陵昌黎始有如蜜若饴之歌。zì gŭ yĭ [jiàng,xiáng]，jué míng kŏng duō，yào jiē bù yĭ tián [chēng,chèn,chèng]，wéi shăo líng chāng lí shĭ yŏu rú mì ruò yí zhī gē。
岂时人酸鹹之嗜大概略同，予以固未辨其趣之如何也。qĭ shí rén suān xián zhī shì dà gài lüè tóng，[yŭ,yú] yĭ gù wèi biàn qí qù zhī rú hé yĕ。
