父亲是多么有力。fù qīn shì duō me yŏu lì。
肩上驮着弟弟背上背着我，双手抱着生病的姐姐十里长的灌溉河堤，只有父亲在走。jiān shàng tuó zhe dì dì bèi shàng bèi zhe wŏ，shuāng shŏu bào zhe shēng bìng de jiĕ jiĕ shí lĭ cháng de guàn gài hé dī，zhĭ yŏu fù qīn zài zŏu。
灰色的天空被撕开一条口子远在闽南的母亲，像光线落下照在父亲的前额逆着河流的方向。huī sè de tiān kōng bèi sī kāi yī tiáo kŏu zĭ yuăn zài mĭn nán de mŭ qīn，xiàng guāng xiàn luò xià zhào zài fù qīn de qián é nì zhe hé liú de fāng xiàng。
我感到父亲走得越快，水流得越急wŏ găn dào fù qīn zŏu dé yuè kuài，shuĭ liú dé yuè jí
