境地

心中的田地干旱已多年。xīn zhōng de tián dì gān hàn yĭ duō nián。

记忆变短；jì yì biàn duăn；

失眠变长；shī mián biàn cháng；

未来变得比祖国和希望都更加飘渺而且遥远；wèi lái biàn dé bĭ zŭ guó hé xī wàng dōu gèng jiā piāo miăo ér qiĕ yáo yuăn；

对故土和亲人的一丝丝怀想，变得比风中的一袭衣裳，更加必要，更脆薄，不堪一击－－这样的忧郁症多么合身，如影附形，无以蜕换。duì gù tŭ hé qīn rén de yī sī sī huái xiăng，biàn dé bĭ fēng zhōng de yī xí yī [shang,cháng]，gèng jiā bì yào，gèng cuì bó，bù kān yī jī－－zhè yàng de yōu yù [zhèng,zhēng] duō me hé shēn，rú yĭng fù xíng，wú yĭ tuì huàn。

在白日的灯光下读书；zài bái rì de dēng guāng xià dú shū；

在春天的气流中生病；zài chūn tiān de qì liú zhōng shēng bìng；

在异国的语言之间迷路；zài yì guó de yŭ yán zhī jiān mí lù；

在一些明亮景色的背后翻看进退两难的皮肤；zài yī xiē míng liàng jĭng sè de bèi hòu fān kàn jìn tuì liăng nán de pí fū；

在一条笔直的大街上感觉脚下的弯曲和心中的踟蹰－－我们曾经翻越过多少大海和崎岖！zài yī tiáo bĭ zhí de dà jiē shàng găn jué jiăo xià de wān qū hé xīn zhōng de chí chú－－wŏ [men,mén] céng jīng fān yuè guò duō shăo dà hăi hé qí qū！

家乡的山水，为何总在晚餐之后的灯光中摇曳升起？jiā xiāng de shān shuĭ，wèi hé zŏng zài wăn cān zhī hòu de dēng guāng zhōng yáo [yè,zhuài,yì] shēng qĭ？

你为何还要伸出舌头，去舔一把身边、餐桌尽头、这堵空白的墙？nĭ wèi hé huán yào shēn chū shé tóu，qù tiăn yī bă shēn biān、cān zhuō jìn tóu、zhè dŭ kōng bái de qiáng？

这墙的滋味何止万千，但主要是沁凉！zhè qiáng de zī wèi hé zhĭ wàn qiān，dàn zhŭ yào shì [qìn,shèn] liáng！

进入这样的境地，你的口型，离方块文字已渐行渐远－－但你随时都准备着把心中节节生长的一首汉语短诗掏出来努力拼读，拼读出一些四声的音响。jìn rù zhè yàng de jìng dì，nĭ de kŏu xíng，lí fāng kuài wén zì yĭ jiàn xíng jiàn yuăn－－dàn nĭ suí shí dōu zhŭn bèi zhe bă xīn zhōng jié jié shēng cháng de yī shŏu hàn yŭ duăn shī tāo chū lái nŭ lì pīn dú，pīn dú chū yī xiē sì shēng de yīn xiăng。

1999。1-1999。31999。1-1999。3