（古有慈帝，能保静顺以涵万物，故为《至慈》之诗二章四韵十四句）至化之深兮，猗猗娭娭。（gŭ yŏu cí dì，néng băo jìng shùn yĭ hán wàn wù，gù wèi《zhì cí》zhī shī èr zhāng sì yùn shí sì jù）zhì huà zhī shēn xī，yī yī xī xī。
如煦如吹，如负如持，而不知其慈。rú xù rú chuī，rú fù rú chí，ér bù zhī qí cí。
故莫周莫止，静和而止。gù mò zhōu mò zhĭ，jìng hé ér zhĭ。
至化之极兮，瀛瀛溶溶。zhì huà zhī jí xī，yíng yíng róng róng。
如涵如封，如随如从，而不知其功。rú hán rú fēng，rú suí rú cóng，ér bù zhī qí gōng。
故莫由莫己，顺时而理。gù mò yóu mò jĭ，shùn shí ér lĭ。
