书愤

文采风流上座倾，眼中竖子遂成名！wén căi fēng liú shàng zuò qīng，yăn zhōng shù zĭ [suì,suí] chéng míng！

某山某不留奇迹，一草一花是爱根。mŏu shān mŏu bù liú qí jì，yī căo yī huā shì ài gēn。

休矣著书俟赤鸟，悄然挥记扇避青蝇。xiū yĭ zhù shū [sì,qí] chì niăo，[qiăo,qiāo] rán huī jì [shàn,shān] bì qīng yíng。

众生何用干霄哭，隐隐朝廷有笑声。zhòng shēng hé yòng gān xiāo kū，yĭn yĭn cháo tíng yŏu xiào shēng。