先生每叹赏之。xiān shēng mĕi tàn shăng zhī。
一日作清平乐，赠一道人，末云，未试囊中餐玉，明朝且入蓝田，自以为得意，时举以似人。yī rì zuò qīng píng yuè，zèng yī dào rén，mò yún，wèi shì náng zhōng cān yù，míng cháo qiĕ rù lán tián，zì yĭ wèi dé yì，shí jŭ yĭ sì rén。
仍索予试作一解，时陆彦文夏士贤诸子，正有出郭行春之约，乃缀此复命，且订其盟，先生对客，击节不已当年曾过宋东邻。réng suŏ [yŭ,yú] shì zuò yī jiĕ，shí lù yàn wén xià shì xián zhū zĭ，zhèng yŏu chū guō xíng chūn zhī yuē，năi zhuì cĭ fù mìng，qiĕ dìng qí méng，xiān shēng duì kè，jī jié bù yĭ dāng nián céng guò sòng dōng lín。
汗漫蹋芳尘。hàn màn tà fāng chén。
如今记得欢游处，画桥横、绿水粼粼。rú jīn jì dé huān yóu chù，huà qiáo héng、lǜ shuĭ lín lín。
借问酒家何处，牧童遥指花村。jiè wèn jiŭ jiā hé chù，mù tóng yáo zhĭ huā cūn。
近来乐事底因循。jìn lái yuè shì dĭ yīn xún。
春又过三分。chūn yòu guò sān fēn。
百年能几开怀抱，绕天涯、芳草销魂。băi nián néng jĭ kāi huái bào，rào tiān yá、fāng căo xiāo hún。
但愿有钱留客，也胜骑马入门。dàn yuàn yŏu qián liú kè，yĕ shèng qí mă rù mén。
