当教堂的尖顶与城市的烟囱沉下地平线后英格兰的天空，比情人的低语声还要阴暗两个盲人手风琴演奏者，垂首走过没有农夫，便不会有晚祷没有墓碑，便不会有朗诵者两行新栽的苹果树，刺痛我的心是我的翅膀使我出名，是英格兰使我到达我被失去的地点记忆，但不再留下犁沟耻辱，那是我的地址整个英格兰，没有一个女人不会亲嘴整个英格兰，容不下我的骄傲从指甲缝中隐藏的泥土，我认出我的祖国——母亲已被打进一个小包裹，远远寄走……1989－1990dāng jiāo táng de jiān dĭng yŭ chéng shì de yān cōng chén xià dì píng xiàn hòu yīng gé lán de tiān kōng，bĭ qíng rén de dī yŭ shēng huán yào yīn àn liăng gè máng rén shŏu fēng qín yăn zòu zhĕ，chuí shŏu zŏu guò mò yŏu nóng fū，biàn bù huì yŏu wăn dăo mò yŏu mù bēi，biàn bù huì yŏu lăng sòng zhĕ liăng háng xīn zāi de píng guŏ shù，cì tòng wŏ de xīn shì wŏ de chì [băng,pāng,páng,bàng] shĭ wŏ chū míng，shì yīng gé lán shĭ wŏ dào dá wŏ bèi shī qù de dì diăn jì yì，dàn bù zài liú xià lí gōu chĭ rŭ，nà shì wŏ de dì zhĭ zhĕng gè yīng gé lán，mò yŏu yī gè nǚ rén bù huì qīn zuĭ zhĕng gè yīng gé lán，róng bù xià wŏ de jiāo ào cóng zhĭ jiă [féng,fèng] zhōng yĭn cáng de ní tŭ，wŏ rèn chū wŏ de zŭ guó——mŭ qīn yĭ bèi [dă,dá] jìn yī gè xiăo bāo guŏ，yuăn yuăn jì zŏu……1989－1990
