晋宋齐梁唐代间，高僧求法离长安。jìn sòng qí liáng táng dài jiān，gāo sēng qiú fă lí cháng ān。
去人成百归无十，后者安知前者难。qù rén chéng băi guī wú shí，hòu zhĕ ān zhī qián zhĕ nán。
路远碧天唯冷结，沙河遮日力疲殚。lù yuăn bì tiān wéi lĕng jiē，shā hé zhē rì lì pí dān。
后贤如未谙斯旨，往往将经容易看。hòu xián rú wèi ān sī zhĭ，wăng wăng jiāng jīng róng yì kàn。
