峡口苍苍放水时，乾风吹落面前诗。xiá kŏu cāng cāng fàng shuĭ shí，qián fēng chuī luò miàn qián shī。
可怜无地鹧秋色，流出千山也自奇。kĕ lián wú dì zhè qiū sè，liú chū qiān shān yĕ zì qí。
