小时候,乡愁是一枚小小的邮票,我在这头,母亲在那头。xiăo shí hòu,xiāng chóu shì yī méi xiăo xiăo de yóu piào,wŏ zài zhè tóu,mŭ qīn zài nà tóu。
长大后,乡愁是一张窄窄的船票,我在这头,新娘在那头。cháng dà hòu,xiāng chóu shì yī zhāng [zhăi,zé] [zhăi,zé] de chuán piào,wŏ zài zhè tóu,xīn niáng zài nà tóu。
后来啊,乡愁是一方矮矮的坟墓,我在外头,母亲在里头。hòu lái [a,ā,á,ă,à],xiāng chóu shì yī fāng ăi ăi de fén mù,wŏ zài wài tóu,mŭ qīn zài lĭ tóu。
而现在,乡愁是一湾浅浅的海峡,我在这头,大陆在那头。ér xiàn zài,xiāng chóu shì yī wān jiān jiān de hăi xiá,wŏ zài zhè tóu,dà lù zài nà tóu。