一片风啸湍激在林梢，雨从他鼻尖上大起来了，车上一盏可怜的小灯，照不破四周的黑影。yī piàn fēng xiào tuān jī zài lín shāo，yŭ cóng tā bí jiān shàng dà qĭ lái le，chē shàng yī zhăn kĕ lián de xiăo dēng，zhào bù pò sì zhōu de hēi yĭng。
他的心是个古怪的谜，这样的风雨全不在意，呆着像一只水淋鸡，夜深了，还等什么呢？tā de xīn shì gè gŭ guài de [mí,mèi]，zhè yàng de fēng yŭ quán bù zài yì，[dāi,ái] zhe xiàng yī zhī shuĭ [lín,lìn] jī，yè shēn le，huán dĕng shén me ne？
