木末谁攀新萼，雪消自种前庭。mù mò shuí pān xīn è，xuĕ xiāo zì zhòng qián tíng。
莫嫌开过尚盈盈。mò xián kāi guò shàng yíng yíng。
似待诗人醉咏。sì dài shī rén zuì yŏng。
霜后最添妍丽，风中更觉娉婷。shuāng hòu zuì tiān yán lì，fēng zhōng gèng jué pīng tíng。
影摇溪水一湾清。yĭng yáo xī shuĭ yī wān qīng。
妆罢晓临鸾镜。zhuāng bà xiăo lín luán jìng。
