李白前时原有月，惟有李白诗能说。lĭ bái qián shí yuán yŏu yuè，wéi yŏu lĭ bái shī néng shuō。
李白如今已仙去，月在青天几圆缺？lĭ bái rú jīn yĭ xiān qù，yuè zài qīng tiān jĭ yuán quē？
今人犹歌李白诗，明月还如李白时。jīn rén yóu gē lĭ bái shī，míng yuè huán rú lĭ bái shí。
我学李白对明月，白与明月安能知！wŏ xué lĭ bái duì míng yuè，bái yŭ míng yuè ān néng zhī！
李白能诗复能酒，我今百杯复千首。lĭ bái néng shī fù néng jiŭ，wŏ jīn băi bēi fù qiān shŏu。
我愧虽无李白才，料应月不嫌我丑。wŏ kuì suī wú lĭ bái cái，liào yīng yuè bù xián wŏ chŏu。
我也不登天子船，我也不上长安眠。wŏ yĕ bù dēng tiān zĭ chuán，wŏ yĕ bù shàng cháng ān mián。
姑苏城外一茅屋，万树梅花月满天。gū sū chéng wài yī máo wū，wàn shù méi huā yuè măn tiān。
(梅花 一作：桃花)(méi huā yī zuò：táo huā)
