情夜长四壁人静悄，强把屏山靠。qíng yè cháng sì bì rén jìng [qiăo,qiāo]，qiáng bă píng shān kào。
口路楚云深，有梦无著落，俏魂灵险些儿干送了。kŏu lù chŭ yún shēn，yŏu mèng wú zhù luò，qiào hún líng xiăn xiē ér gān sòng le。
夜长怎生得睡着，万感萦怀抱。yè cháng zĕn shēng dé shuì zhe，wàn găn yíng huái bào。
伴人瘦影儿，惟有孤灯照，长吁气一声吹灭了。bàn rén shòu yĭng ér，wéi yŏu gū dēng zhào，cháng [yù,xū,yū] qì yī shēng chuī miè le。
昨先话儿说甚底，今日都翻悔。zuó xiān huà ér shuō shèn dĭ，jīn rì dōu fān huĭ。
直恁铁心肠，不管人瞧神，下场头送了我都是你。zhí nèn tiĕ xīn cháng，bù guăn rén [qiáo,yă] shén，xià chăng tóu sòng le wŏ dōu shì nĭ。
