雾卷马蹄尘自起，东风送渡咸阳水。wù juăn mă tí chén zì qĭ，dōng fēng sòng dù xián yáng shuĭ。
故园花木绿成围，犹向关中见桃李。gù yuán huā mù lǜ chéng wéi，yóu xiàng guān zhōng jiàn táo lĭ。
闻道春前雪最深，行人僵死薪如金。wén dào chūn qián xuĕ zuì shēn，xíng rén jiāng sĭ xīn rú jīn。
羲和不肯为日驭，潜入北海分幽阴。xī hé bù kĕn wèi rì yù，qián rù bĕi hăi fēn yōu yīn。
长安今过何曾识，此度刘郎老於昔。cháng ān jīn guò hé céng shí，cĭ dù liú láng lăo [wū,yū,yú] xī。
终南入望眼长青，渭水翻波心更赤。zhōng nán rù wàng yăn cháng qīng，wèi shuĭ fān bō xīn gèng chì。
只今身在选官图，梦守么么五十余。zhĭ jīn shēn zài xuăn guān tú，mèng shŏu me me wŭ shí yú。
衣轻躍骏美年少，爱尔平时不读书。yī qīng yuè jùn mĕi nián shào，ài ĕr píng shí bù dú shū。
