大痴道人顾长康，平生痴绝仍画绝。dà chī dào rén gù cháng kāng，píng shēng chī jué réng huà jué。
长卷当年我亦观，大略犹能为人说。cháng juăn dāng nián wŏ yì guān，dà lüè yóu néng wèi rén shuō。
山川历历百里开，仿佛扁舟适吴越。shān chuān lì lì băi lĭ kāi，făng fú piān zhōu shì wú yuè。
平林曲岸客共游，复嶂重湖天所设。píng lín qū àn kè gòng yóu，fù zhàng [zhòng,chóng] hú tiān suŏ shè。
渔工樵子互出没，定有高人在岩穴。yú gōng qiáo zĭ hù chū mò，dìng yŏu gāo rén zài yán xué。
墨沈淋漓拾未能，信得画家山水诀。mò shĕn [lín,lìn] lí shí wèi néng，xìn dé huà jiā shān shuĭ jué。
为人说此亦徒然，把笔安能指下传。wèi rén shuō cĭ yì tú rán，bă bĭ ān néng zhĭ xià [chuán,zhuàn]。
对本临模未为苦，运思想象谁能专。duì bĕn lín [mó,mú] wèi wèi kŭ，yùn sī xiăng xiàng shuí néng zhuān。
晴窗设色手自改，输与吾乡沈石田。qíng chuāng shè sè shŏu zì găi，shū yŭ wú xiāng shĕn shí tián。
