陇头十月天雨霜，壮士夜挽绿沉枪，卧闻陇水思故乡，三更起坐泪数行。lŏng tóu shí yuè tiān yŭ shuāng，zhuàng shì yè wăn lǜ chén qiāng，wò wén lŏng shuĭ sī gù xiāng，sān gēng qĭ zuò lèi shù xíng。
我语壮士勉自疆；wŏ yŭ zhuàng shì miăn zì jiāng；
男儿堕地志四方，裹尸马革固其常，岂若妇女不下堂？nán ér duò dì zhì sì fāng，guŏ shī mă [gé,jí,jĭ] gù qí cháng，qĭ ruò fù nǚ bù xià táng？
生逢和亲最可伤，岁辇金絮输胡羌。shēng féng hé qīn zuì kĕ shāng，suì niăn jīn xù shū hú qiāng。
夜视太白收光芒，报国欲死无战场！yè shì tài bái shōu guāng [máng,wáng]，bào guó yù sĭ wú zhàn chăng！
