春风苦不仁，呼逐马蹄行人家。chūn fēng kŭ bù rén，hū zhú mă tí xíng rén jiā。
惭愧瘴气却怜我，入我憔悴骨中为生涯。cán kuì zhàng qì què lián wŏ，rù wŏ qiáo cuì gŭ zhōng wèi shēng yá。
数日不食强强行，何忍索我抱看满树花。shŭ rì bù shí qiáng qiáng xíng，hé ruòn suŏ wŏ bào kàn măn shù huā。
不知四体正困惫，泥人啼哭声呀呀。bù zhī sì tĭ zhèng kùn bèi，ní rén tí kū shēng yā yā。
忽来案上翻墨汁，涂抹诗书如老鸦。hū lái àn shàng fān mò zhī，tú [mŏ,mā,mò] shī shū rú lăo yā。
父怜母惜掴不得，却生痴笑令人嗟。fù lián mŭ xī [guāi,guó] bù dé，què shēng chī xiào lìng rén jiē。
宿舂连晓不成米，日高始进一碗茶。sù chōng lián xiăo bù chéng mĭ，rì gāo shĭ jìn yī wăn chá。
气力龙钟头欲白，凭仗添丁莫恼爷。qì lì lóng zhōng tóu yù bái，píng zhàng tiān [dīng,zhēng] mò năo yé。
