东风陌上惊微尘，游人初乐岁华新。dōng fēng mò shàng jīng wēi chén，yóu rén chū lè suì huá xīn。
人闲正好路傍饮，麦短未怕游车轮。rén xián zhèng hăo lù bàng yĭn，mài duăn wèi pà yóu chē lún。
城中居人厌城离，喧阗晓出空四邻。chéng zhōng jū rén yàn chéng lí，xuān tián xiăo chū kōng sì lín。
歌鼓惊山草木动，箪瓢散野乌鸢驯。gē gŭ jīng shān căo mù dòng，dān piáo sàn yĕ wū yuān xùn。
何人聚众称道人，遮道卖符色怒嗔。hé rén jù zhòng [chēng,chèn,chèng] dào rén，zhē dào mài fú sè nù chēn。
宜蚕使汝茧如瓮，宜畜使汝羊如麇。yí [cán,tiăn] shĭ rŭ jiăn rú wèng，yí [chù,xù] shĭ rŭ yáng rú [jūn,qún]。
路人未必信此语，强为买服禳新春。lù rén wèi bì xìn cĭ yŭ，qiáng wèi măi fú [ráng,răng] xīn chūn。
道人得钱径沽酒，醉倒自谓吾符神。dào rén dé qián jìng gū jiŭ，zuì dăo zì wèi wú fú shén。
