吴山越山相对青，中有滚滚长江横。wú shān yuè shān xiāng duì qīng，zhōng yŏu gŭn gŭn cháng jiāng héng。
长江谁道不曾改，年来一半沙填平。cháng jiāng shuí dào bù céng găi，nián lái yī bàn shā tián píng。
潮生潮落何时了，万古人间一昏晓。cháo shēng cháo luò hé shí le，wàn gŭ rén jiān yī hūn xiăo。
岁岁吴侬来看潮，不知潮送吴侬老。suì suì wú nóng lái kàn cháo，bù zhī cháo sòng wú nóng lăo。
酒楼笙歌喧醉耳，客帆翻覆云涛裹。jiŭ lóu shēng gē xuān zuì ĕr，kè fān fān fù yún tāo guŏ。
悠悠哀乐永相忘，空江落日秋风起。yōu yōu āi lè yŏng xiāng wàng，kōng jiāng luò rì qiū fēng qĭ。
