摩挲老面受春风，肯为吹将鬓雪融。mā suō lăo miàn shòu chūn fēng，kĕn wèi chuī jiāng bìn xuĕ róng。
自合居乡充父老，尚堪开学教儿童。zì hé jū xiāng chōng fù lăo，shàng kān kāi xué jiāo ér tóng。
官身历险元如梦，诗律从宽渐开源。guān shēn lì xiăn yuán rú mèng，shī lǜ cóng kuān jiàn kāi yuán。
有菜可羹花可赏，未妨日日酒频中。yŏu cài kĕ gēng huā kĕ shăng，wèi fáng rì rì jiŭ pín zhōng。
