童年未解读书时，诵得郎中数首诗。tóng nián wèi jiĕ dú shū shí，sòng dé láng zhōng shŭ shŏu shī。
四海烟尘犹隔阔，十年魂梦每相随。sì hăi yān chén yóu gé kuò，shí nián hún mèng mĕi xiāng suí。
虽披云雾逢迎疾，已恨趋风拜德迟。suī pī yún wù féng yíng jí，yĭ hèn qū fēng bài dé chí。
天下无人鉴诗句，不寻诗伯重寻谁。tiān xià wú rén jiàn shī jù，bù xún shī bó [zhòng,chóng] xún shuí。
